
De tand des tijds verandert veel.
Misschien weet je het wel, misschien weet je het niet, maar officieel, heel erg officieel dan, heb ik DE certificaten behaald voor de opleiding Leerkracht Middelbaar Onderwijs. Goed, misschien niet voor de meest prestigieuze vakken waar veel mensen op kicken maar toch wel mijn lievelingsvakken! Ik heb die papieren wel behaald en heb daarvoor dezelfde route gevolgd als die van een doorsnee aardrijkskunde leraar-of- Engels-of Frans en ze staan net zo hard en mooi te prijken op de website van het DUO als van iedere andere leerkracht in Nederland. In wezen hoef ik maar een korte opleiding te volgen en BAM ik ben een up-to-date lerares voor het basis-of voortgezet onderwijs. Als dat mijn ambitie zou zijn.
Eenheidsworstjes:
Daarnaast heb ik o.a. het diploma behaald voor publiciteitsvormgever, een vak waar je tegenwoordig helaas de straat mee kunt aanvegen gezien het feit dat kwaliteit voor goed ontwerp niet meer hoog in het vaandel staat voor de meeste bedrijven. Men gaat liever huis-tuin-en keuken gericht aan de slag met Canva of een ander eenvoudig ready-to-paste programma en nemen de One-size-fits-all ontwerpen voor lief. Kijk maar om je heen, zoveel logo’s, benamingen, uitstralingen die allemaal op elkaar lijken. Met dezelfde wolkjes, hartjes, krullen, en gelijke kleurstellingen mintgroen, zalmrozig, pastel paars. Eén grote eenheidsworst. Weinig nieuws, weinig uitdagend. Niet dat ik het je nog kan en wil verzinnen of het mooier of beter zou doen, helemaal niet. Maar het is wel de reden geweest waarom ik steeds minder plezier in het vak kreeg. Het ligt ook aan de smaak van de mens en de smaak van de (vroegere) ontwerper. Dus dat is een vak, lang gedaan maar nu verworpen. Alle jaren van studie ten spijt! En sindsdien ben ik een beetje aan het twijfelen. Dus nog maar wat diploma’s bij elkaar gesprokkeld maar niks helpt tegen de rusteloosheid.
Herkenning: Van de week zat ik op een verjaardag te kletsen met een dame en zij gooide er heel spontaan uit: ‘kijk naar mij, geen diploma’s, wel een eigen zaak maar nog steeds niet precies weten wat ik wil, en ik ben de veertig al gepasseerd!”
Verhip dacht ik: ik ben niet de enige dus, wel diploma’s, een hele hoop zelfs, al hele mooie banen gehad en toch niet de draai kunnen vinden. Ik lijk wel een ….. (AAAAH) en dat op mijn vijftigste! HELP!
Altijd al zo geweest:
Voor alle duidelijkheid, alle problemen die men denkt te hebben per generatie? Geloof me maar dat de generatie voor jou die ook heeft gekend misschien verschillen hier en daar de onderwerpen maar uniek zijn ze niet. Huisvesting is altijd al een probleem geweest, werkgelegenheid ook, (on)eerlijke kansen ook, ongelijkheid in salariëring, vrouwenonderdrukking en ga zo maar door. Het is van alle tijden. We gaan er alleen per generatie (en opvoeding) anders mee om en we krijgen nu veel meer mee dan toen door tv, social media, internet enzovoorts. Nieuws is een verdienmodel, een stemmingmaker en het wordt geconsumeerd. Daarnaast komt er nog een stille kracht bij kijken: De ene generatie liet alles intern en privé passeren en dealt (nu nog) zelf met het probleem, andere generaties maken zo ongeveer (al gillend en huilend) de hele wereld deelgenoot van hun probleem en hoe ze het echt even helemaal niet meer zien zitten. En wat is het verschil? De tijd. In vele opzichten. De generaties die er stilletjes mee omgaan hadden geen tijd en mogelijkheid om de hele dag op de Phone te zitten klikken en scrollen om hun leven ten toon te spreiden. De andere generatie heeft veel te veel tijd om na te denken en denkt zichzelf helemaal naar de Filistijnen. Je mag zelf invullen wie, hoe, wat en waar.
Hoe dan ook, misschien is een aanpassing in mentaliteit een optie; die van “goed is goed genoeg”. Want in alle lagen van de bevolking overheerst eigenlijk maar een hele nare eigenschap; ONTEVREDENHEID! En om dat vast te stellen heb je echt geen diploma’s nodig alleen een gezonde dosis mensenkennis. In mijn omgeving zie ik het gelukkig nog niet (echt) gebeuren maar in de maatschappij ervaar ik die onrust des te meer.
Tip? Het zou echt helpen om je Phone af en toe helemaal links te laten liggen en alleen te gebruiken waarvoor een telefoon ooit is bedoeld. Laat alle instanties/influencers et cetera een tijdje op pauze en zie wat het met je eigen creativiteit doet. Want hoe gelukkig word je van al dat gescroll iedere dag? En te “moeten” zien wat anderen allemaal doen (momentopnames). Influencers? Het is maar een mening hè, wat ze verkopen en ze worden er dik voor betaald ook! En de producten? Dat zijn allemaal dezelfde producten met een ander jasje. Laat het allemaal eens even los en voel hoe vrij je kunt zijn in je gedachtes, je emoties en voel het leven weer door je heen stromen.
Denk je nou, ja maar en jij dan, jij post toch ook je blogs op je website? Klopt, maar ik ben geen dik betaalde influencer en ik verkoop je geen product. Mijn mening EN TIPS zijn (nog steeds) gratis. Nog wel. (haha).
En daarmee sluit ik deze blog af, op een goede en zinvolle manier, hoop ik.
Tot gauw en een hele fijne week.
Liefs
Tamara
Reactie plaatsen
Reacties
Fijne blog, ga zo door.